دالاهو، نگینی در غرب ایران: سفری به کرند و مردمانی خونگرم
دالاهو، گویی نگینی در غرب ایران می‌درخشد! سفری به این سرزمین در نوروز 1402 به میزبانی خانواده محترم بهرامی‌منش، خاطره‌ای به یادماندنی از زیبایی‌های بی‌نظیر طبیعت، گرمای مهمان‌نوازی مردمان خونگرم و اصالت فرهنگ این دیار را در ذهنم حک کرد.
کرند غرب، قلب تپنده دالاهو، مقصدی بود که همیشه در نقشه دیده بودم، اما دیدن آن از نزدیک، حسی وصف‌ناپذیر داشت. گویی در آغوش طبیعت بکر دالاهو غرق شده بودم و در هر قدم، شگفتی جدیدی در انتظارم بود.
مردمان کرند، با روی گشاده و صمیمی، گویی مرا از خود می‌دانستند. در این سرزمین، هیچ غریبی احساس غریبی نمی‌کرد. هر کس سر در کار خود داشت، اما در عین حال، مهمان‌نوازی و احترام در تار و پود زندگی‌شان جاری بود.
سفری کوتاه به دالاهو، گویی سفری به اعماق تاریخ و فرهنگ ایران بود. گشت و گذار در طبیعت بکر، تجربه آداب و رسوم اصیل و چشیدن طعم غذاهای محلی، خاطره‌ای به یادماندنی از این سفر را در ذهن من رقم زد.
دالاهو، سرزمینی که زیبایی و اصالت را در هم آمیخته، مقصدی است که هرگز آن را فراموش نخواهم کرد. سفری به این دیار، گویی سفری به بهشت بود، بهشتی که در غرب ایران خودنمایی می‌کند.
عکس و متن از مهیار موسوی (گروه مطالعات قم‌شناسی)
نظر شما