کنش و واکنش در داستان
زهره دربانی
هر داستان از مجموعه اتفاقات و ماجراهایی پی‌ریزی می‌شود که به دنبال یکدیگر می‌آیند و اتفاقات هنجار یا ناهنجار داستان را رقم می‌زنند که «کنش و واکنش» نام گرفته است.
هر نوشته با اتفاقی یا حادثه‌ای هرچند کوچک آغاز می‌گردد که به آن «کنش» گفته می‌شود.
عکس‌العملی که در مواجهه با آن حادثه در داستان به وقوع می‌پیوندد «واکنش» نام دارد.
این کنش و واکنش به «نتیجه»ای منجر می‌شوند که پیرنگ داستان را شکل می‌دهد. توالی این کنش، واکنش و نتیجه به رقم خوردن کنش‌های بعدی داستان می‌انجامد و به آن کشش و جذابیت می‌دهد.
برای مثال؛ فرزندی از بیماری لاعلاج پدرش رنج می‌برد و پدر با مرگ دست و پنجه نرم می‌کند (کنش.) فرزند تصمیم می‌گیرد در رشته پزشکی تحصیل کند تا راه درمان بیماری پدر را بیابد (واکنش.) فرزند پدر را از دست می‌دهد، اما پس از سال‌ها تلاش موفق می‌شود دیگر بیمارانی را که به درد پدر مبتلا بودند با موفقیت درمان کند (نتیجه.)
نظر شما