پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1401
پدیدآور: سیدجاسم حسینی 
استاد راهنما: محمد چم کوری
دانشگاه پیام نور استان بوشهر، مرکز پیام نور عسلویه

چکیده
\
نفت به عنوان یکی از ارکان زیربنای توسعه بوده و دسترسی به آن دغدغه اصلی کلیه دولت‌هاست. تأمین و عرضه این منابع انرژی در ‌بازارهای جهانی، مستلزم انتقال آن از دولت‌های تولیدکننده به دولت‌های مصرف‌کننده است که این فرایند به روش‌های مختلف ‌ازجمله لوله‌های نفتی صورت می‌گیرد لذا محیط زیست دریایی همیشه در معرض آلودگی نفتی قرار می گیرد است از این روی توسعه پایدار منابع نفت در فراساحل مستلزم مدیریت صحیح زیست محیطی در طول عملیات اکتشاف و تولید نفت و حمل ونقل و جابه جایی آن است و نتیجه عدم مدیریت صحیح نشت و ریزش نفت در آب دریا بوده که به آلودگی، خسارات سنگین زیست محیطی و در نهایت، به مسئولیت منجر میشود. مسئولیت فوق می تواند در قالب پیشگیری از آلودگی و در صورت عدم پیشگیری مسئولیت مدنی آلوده کنندگان مطرح شود. مبانی مسئولیت ناشی از آلودگی نفتی دریاها یکی از مباحث عمده حقوق نفت است. با توجه به حوادث سالهای اخیردر خصوص آلودگی نفتی دریاها جامعه جهانی به تدریج اسناد بین المللی را به عنوان قوانین حاکم بر دریاها و آلودگی ناشی از خمل و نقل نفت در دریا تهیه و تصویب کرده تا موضوع «مسئولیت ناشی از آلودگی نفتی» در دریا و نحوه جبران خسارتهای واردشده معین شود. درعین حال، اسنادی هم تصویب شده که با «پیش بینی» و« الزام به رعایت استانداردهایی» در زمینه حمل ونقل نفت توسط لوله هلی نفتی و عوامل آنها سعی در پیشگیری از وقوع حادثه یا همکاری در جهت کاهش آثار زیانبار آن دارد.درعین حال، اسنادی هم تصویب شده که با «پیش بینی» و« الزام به رعایت استانداردهایی» در زمینه حمل ونقل نفت توسط لوله هلی نفتی و عوامل آنها سعی در پیشگیری از وقوع حادثه یا همکاری در جهت کاهش آثار زیانبار آن دارد. پژوهش حاضر با روشی توصیفی-تحلیلی در صدد یافتن پاسخ این پرسش می باشد که این آیا حقوق بین الملل در حوزه انتقال نفت ازطریق لوله های نفتی دریایی، توسعه و انسجام مطلوب را یافته است یا خیر؟