اول بهمن زادروز حکیم ابوالقاسم فردوسی
در ۳۱۹ هجری قمری در روستای پاژ در خراسان بزرگ (ایران امروزی) متولد شد. او را بزرگترین شاعر پارسی‌گو و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران، دانسته‌اند. شاهنامه یکی از بزرگترین نوشته‌های ادبیات کهن پارسی است که در حدود ۶۰ هزار بیت تشکیل شده و دارای سه دوره اساطیری، پهلوانی و تاریخی است و در طول مدت ۳۰ سال نوشته شده است. در همهٔ شاهنامه چند واژه کلیدی از همان ابیات نخست در بارهٔ خرد و خردورزی، اخلاق، دانش، داد و عدالت، وطن‌پرستی و آزادگی به چشم می‌خورد.
فردوسی از همان کودکی به خواندن و نوشتن علاقه داشت و به مطالعهٔ تاریخ و ادبیات فارسی پرداخت. او در جوانی شروع به سرودن شاهنامه کرد و این کار را در طول ۳۰ سال به پایان رساند. فردوسی در طول این مدت با مشکلات زیادی روبرو شد، اما از تلاش خود دست نکشید و سرانجام شاهنامه را به پایان رساند.
شاهنامه اثری ماندگار و ارزشمند است که زبان فارسی را به اوج شکوفایی خود رساند. این اثر نه تنها در ایران، بلکه در سراسر جهان شناخته شده است و مورد توجه بسیاری از مردم قرار گرفته است. فردوسی با سرودن شاهنامه، نقش مهمی در حفظ و پاسداری از فرهنگ و تاریخ ایرانی ایفا کرد.
نظر شما