هیئت بین المللی کتاب برای جوانان فهرست نهایی جوایز هانس کریستین اندرسن 2024 را اعلام کرد. این جوایز از نویسندگان و تصویرگران بین‌المللی به خاطر مشارکت‌شان در ادبیات کودکان تقدیر می‌کند و بالاترین تقدیر بین‌المللی است که به پدیدآورندگان در این زمینه داده می‌شود.
نویسندگان و تصویرگران برگزیده از فهرستی متشکل از 59 نامزد از 33 کشور، در هیئت داوری 10 نفره به مدیریت خانم «لیز پیج»، انتخاب شدند.
از ایران «جمشید خانیان» در حوزه نویسندگی و «علیرضا گلدوزیان» در بخش تصویرگری نامزد شده بودند. 
هیات داوران هفته‌ی گذشته فهرست نهایی را اعلام کرد. شش نویسنده و شش تصویرگر به فهرست نهایی راه یافتند که در نهایت دو نفر مدال جایزه اندرسن را دریافت خواهند کرد و ده نفر دیگر لوح سپاس به خانه می‌برند.
این دو برگزیده‌ی نهایی در نمایشگاه کتاب کودک بولونیا در 8 آوریل ۲۰۲۴ معرفی خواهند شد. همچنین مدال‌ها در کنگره IBBY که از 30 اوت تا 1 سپتامبر در شهر «تریست» ایتالیا برگزار می‌شود، ارائه خواهند شد.
اسامی نویسندگان و تصویرگران مرحله نهایی عبارتند از:
🔻Authors:
Marina Colasanti from Brazil
Heinz Janisch from Austria
Lee Geum-yi from the Republic of Korea
Bart Moeyaert from Belgium
Timo Parvela from Finland
Edward van de Vendel from the Netherlands

🔻Illustrators:
Cai Gao from China
Iwona Chmielewska from Poland
Nelson Cruz from Brazil
Elena Odriozola from Spain
Sydney Smith from Canada
Paloma Valdivia from Chile

لازم نیست بگویم نویسنده بودن و تصویرگر بودن در سرزمینی که قدر هنرمندانش را نمی‌داند چقدر دشوار است. همه می‌دانند که نویسنده در خلوت خویش و برای خود یا مخاطبی که پیش چشم یا تصور می‌کند، می‌نویسد. اما وقتی اسم جایزه‌ای بین‌المللی به میان می‌آید دیگر نقش نویسنده فراتر از در خلوت نوشتن است. او کار خودش را کرده حالا یاریگرانی باید باشند که انعکاس دهنده‌ی آثار او باشند. نویسنده هیچ دغدغه‌ای نباید داشته باشد جز خلق کردن. در این میان چه‌کسانی باید نقش بازی کنند. اینان عبارتند از: مدیران فرهنگی چند وزارتخانه‌ی مرتبط با فرهنگ و کودکان، رسانه‌های ملی، نهادهای به اصطلاح فرهنگی که از بودجه‌های عمومی استفاده می‌کنند، نهادهای فرهنگی بخش خصوصی، کتابداران و کتابخانه‌های عمومی، کتابفروشان، تسهیلگران کتاب و ... به راستی کدام نقش خود را بازی و مطابق مسئولیت و رسالت خود گام برمی‌دارند؟
نویسندگان ایرانی را نباید دست‌کم گرفت. ما حرفهایی برای جهان داریم که در گلوی خودمان مانده و فقط زمزمه‌وار آن را برای همین آب و خاک مزه‌مزه می‌کنیم. ادبیات کودک ما در عمارت بی‌تدبیری‌ها و ناشایستگی‌ها اسیر شده است. برای جهانی شدن باید جهانمان را بزرگ‌تر کنیم و شیشه‌های این عمارت را از آلودگی‌های سیاسی پاک کنیم تا بهتر دیده شویم.

دیوار فرهاد حسن‌زاده➗@farhadhas
🌀