پیشنهاده کارشناسی ارشد 1398
پدیدآور: یعقوب جهانی
استاد راهنما: سید علیرضا بهشتی
استاد مشاور: سید علی محمودی
دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم انسانی
چکیده

با نگاهی به بافت جمعیتی کشورها تقریبا اکثر کشورهای جهان از تنوع فرهنگی (ملی ،مهاجر ) برخوردارند و کشورهای متکثر یا کشورهای دارای فرهنگ های گوناگونی را شکل می‌دهند این تنوع اکثریت و اقلیتی را شکل می‌دهد که به طور روز افزونی برسر مسائل مختلف با هم دیگر اختلاف و درگیری‌های شدیدی دارند. در دو دهه‌ی اخیر جوامع بشری در سراسر دنیا شاهد تحولات مهمی من جمله اختلافات داخلی ، جنگ های قومی و مذهبی در داخل این کشورها بوده‌اند و بدین صورت مطالعات فزاینده برای به رسمیت شناختن گوناگونی فرهنگی در این جوامع صورت گرفته است. با گسترش اندیشه چند فرهنگ‌گرایی، مسأله‌ی به رسمیت شناختن تعدد فرهنگی و تأثیر هویت‌های گوناگون بر فرآیند تصمیم‌گیری سیاسی، به یکی از موضوعات مهم و مطرح در اندیشه‌ سیاسی معاصر فیلسوفان سیاسی تبدیل شده است. از منظر نظریه‌پردازان سیاست چند فرهنگ-گرایی، حفظ همبستگی و اتحاد ملی در جوامع دارای تکثر قومی- فرهنگی - زبانی ومذهبی با حمایت از حقوق تفاوت‌های فرهنگی به شیوه‌ای نهادی و قانونمند، ممکن خواهد بود. اما آنچه در این میان هرگز تغییر نکرده خواست انسان‌ها برای دسترسی به عدالت و جامعه‌ای عادلانه عاری از تبعیض و محرومیت حاصل از این تنوع و تکثر ‌است. خواستی که امروزه و در جوامعی چندفرهنگی اهمیتی دوچندان پیدا کرده ‌است.و با توجه به اینکه امروزه تقریبا توانایی حل این معضل از سوی کشورهای که دارای شیوه حکمرانی بسیط یا نیمه متمرکز هستند غیر ممکن شده است وشاهد جنگ‌های داخلی، گروه‌های ‌مبارزه رهایی بخش، فقرو محرومیت، سرکوب و مشکلات فراوانی ناشی از این گوناگونی در این شیوه از اداره کشورها هستیم.بنابراین خودگردانی فرهنگی میتواند به عنوان یک شیوه حکمرانی یکی از راه های پاسخ گویی به این معضل در سطح بین المللی باشد. این پژوهش ضمن بررسی مولفه‌های خودگردانی فرهنگی در یک جامعه سیاسی با روش اکتشافی نشان می‌دهد چگونه سازگاری عادلانه بین فرهنگ‌های مختلف در پرتو نظریه خودگردانی فرهنگی میسر می‌شود.