پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1400
پدیدآور: مونا پورمحمدی ثانی
استاد راهنما: حامد مظاهریان
دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا - دانشکده معماری
چکیده

همواره این خواست و نیاز از سمت پژوهشگران حوزه نمایش و تئاتر ایران جهت وجود مکانی به‌مثابه موزه برای گردآوری مدارک و هرآنچه مرتبط با نمایش است وجود داشته است. از طرفی ماهیت تئاتر مبتنی بر مواجه? زنده مخاطب و اجرا، امکان اندیشیدن به موزه را با موانعی مواجه می‌کند. در این رساله سعی بر آن است تا به‌واسطه بازاندیشی در مفاهیم تئاتر و نمایش به امکان‌های حفظ آن دست‌یافته و سپس با بررسی چگونگی موز? آن، در نهایت طرحی با درنظرگرفتن زیرساخت‌های مکانی تئاتر (مکان به‌مثابه بخشی از موزه) ارائه داد. برای طراحی چنین فضایی ابتدا نسبت تئاتر و شهر بررسی شده است و با درنظرگرفتن حداکثریِ امکانات مکانی خود نمایش در طول تاریخ، فضاها و بناهایی انتخاب شده‌اند که در ارتباطی با هم شبکه‌ای موزه‌ای را در شهر به وجود می‌آورند که به‌نوعی در تطابق با جریان زنده و پویای مواجه? مخاطب و تئاتر هستند. برای ایجاد چنین شبکه‌ای، با درنظرگرفتن نشانه‌هایی در سطح شهر، ابژه‌هایی که خود کلاژی از عناصر گوناگون نمایش‌اند طراحی شده‌اند و بنا به اقتضای مکان منتخبشان تغییراتی در طرحشان پیشنهاد شده است و در گام نهایی، با انتخاب تکیه‌ها به‌عنوان مرکز اصلی این موزه، فضای داخلی نمونه موردی تکیه درخونگاه طراحی شده است.