روز جهانی معلولین، فرصتی برای تأمل در چالش‌ها و دستاوردها در مسیر ایجاد جامعه‌ای فراگیر و عادلانه برای همه افراد، فارغ از هرگونه توانایی یا ناتوانی است. 
همانطور که در متن اشاره شده، مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال 1992 با هدف افزایش آگاهی و جلب توجه به مسائل مربوط به معلولان، سوم دسامبر را به عنوان روز جهانی معلولین نامگذاری کرد. 
شعار "امکان دسترسی برای همه در هزاره جدید" که در سال 1999 توسط این سازمان مطرح شد، نشان‌دهنده تلاش‌ها برای ایجاد جهانی بود که در آن افراد دارای معلولیت نیز بتوانند به طور کامل و برابر در تمامی جنبه‌های زندگی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مشارکت کنند.
با وجود تلاش‌های صورت گرفته در سال‌های اخیر، هنوز راه درازی برای رسیدن به این آرمان باقی مانده است. 
محدودیت‌هایی مانند نگاه ترحم‌آمیز، عدم دسترسی به آموزش و امکانات مناسب، و تبعیض در بازار کار، همچنان چالش‌های بزرگی برای افراد دارای معلولیت به شمار می‌روند. 
در اینجا به چند نکته کلیدی در مورد روز جهانی معلولین می‌پردازیم:
1. فراتر از شعار:
روز جهانی معلولین فقط یک روز برای شعار دادن نیست، بلکه فرصتی برای اقدام و ایجاد تغییر است. 
ما باید با تعهد به برابری و عدالت، در جهت رفع موانع و ایجاد جامعه‌ای فراگیر برای همه افراد تلاش کنیم.
2. افزایش آگاهی:
یکی از مهم‌ترین گام‌ها در این مسیر، افزایش آگاهی و دانش عمومی در مورد معلولیت و چالش‌های افراد دارای معلولیت است. 
این امر به از بین بردن باورها و تصورات غلط، و ایجاد فضایی از همدلی و احترام کمک می‌کند.
3. ایجاد امکانات:
دسترسی به آموزش، اشتغال، خدمات بهداشتی، و امکانات تفریحی و ورزشی، حقوق اساسی همه انسان‌ها است. 
ما باید با ایجاد زیرساخت‌های مناسب و ارائه خدمات حمایتی، به افراد دارای معلولیت در جهت دستیابی به این حقوق کمک کنیم.
4. مشارکت اجتماعی:
افراد دارای معلولیت، اعضای ارزشمند جامعه هستند و باید از فرصت‌های برابر برای مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی، و سیاسی برخوردار باشند. 
ما باید با ایجاد فضایی امن و حمایتی، زمینه را برای حضور فعال و مؤثر این افراد در همه عرصه‌های جامعه فراهم کنیم.
5. تغییر نگرش:
نگاه جامعه به معلولیت باید از دید ترحم و دلسوزی به دید توانمندی و احترام تغییر یابد. 
ما باید با آموزش و فرهنگ‌سازی، نگرشی مبتنی بر برابری و فرصت‌های برابر را در جامعه ترویج دهیم.
روز جهانی معلولین، فرصتی برای یادآوری این نکته است که همه ما در قبال ایجاد جامعه‌ای عادلانه و فراگیر مسئول هستیم. 
با همدلی، تعهد، و تلاش مشترک، می‌توانیم دنیایی بسازیم که در آن همه افراد، فارغ از هرگونه توانایی یا ناتوانی، بتوانند به پتانسیل کامل خود دست یافته و زندگی پرباری داشته باشند.