در تاریخ ۲۵ ژانویه ۱۸۷۲ میلادی، برابر با نهم رجب ۱۲۵۰ قمری، دولت ایران امتیاز استخراج معادن ایران را به مدت ۵۰ سال به "رویتر" انگلیسی واگذار کرد.

این امتیاز، که به "امتیاز رویتر" معروف است، شامل تمام معادن ایران، از جمله معادن طلا، نقره، مس، سرب، زغال سنگ، نفت، و غیره می‌شد. رویتر در ازای این امتیاز، مبلغ ۲۵ میلیون تومان به دولت ایران پرداخت کرد.

این امتیاز، که یکی از ننگین‌ترین قراردادهای تاریخ معاصر ایران است، باعث شد که ایران به مدت نیم قرن، تحت سلطه اقتصادی و سیاسی انگلیس قرار گیرد.

شرایط امتیاز رویتر

• رویتر در ازای پرداخت مبلغ ۲۵ میلیون تومان به دولت ایران، حق بهره‌برداری از تمام معادن ایران را به مدت ۵۰ سال به دست آورد.
• رویتر موظف بود که در مدت ۵۰ سال، مبلغ ۵ میلیون تومان به عنوان مالیات به دولت ایران پرداخت کند.
• رویتر می‌توانست از کارگران ایرانی به هر قیمتی که می‌خواست استفاده کند.
• رویتر می‌توانست تمام سود حاصل از بهره‌برداری از معادن را به خود اختصاص دهد.

مخالفت‌ها با امتیاز رویتر

این امتیاز، از همان ابتدا با مخالفت‌های گسترده‌ای از سوی مردم و روحانیون ایران مواجه شد. مخالفان این امتیاز، معتقد بودند که این امتیاز، باعث می‌شود که ایران به مستعمره انگلیس تبدیل شود.

در نهایت، در سال ۱۲۸۸ قمری، برابر با ۱۲۸۹ شمسی، پس از پیروزی انقلاب مشروطه، امتیاز رویتر لغو شد.

پیامدهای امتیاز رویتر

امتیاز رویتر، پیامدهای منفی زیادی برای ایران داشت. از جمله این پیامدها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تضعیف حاکمیت ملی ایران
• افزایش نفوذ اقتصادی و سیاسی انگلیس در ایران
• کاهش درآمدهای دولت ایران
• گسترش نارضایتی‌های عمومی در ایران