معبد چغازنبیل، که با نام زیگورات دوراونتاش نیز شناخته می‌شود، یادگاری باشکوه از تمدن ایلام باستان است که در استان خوزستان، 35 کیلومتری جنوب شرقی شهر شوش، خودنمایی می‌کند. این بنای عظیم در حدود 1250 سال پیش از میلاد به دستور "اونتاش گال"، یکی از پادشاهان ایلامی، برای ستایش خدای حامی پایتخت ایلام، "اینشوشیناک" بنا شده است.
چغازنبیل در لغت به معنی "تپه سبد" است. این نام به دلیل شباهت تپه باستانی محل بنا به سبدی وارونه، بر آن نهاده شده است.
ویژگی‌های منحصر به فرد چغازنبیل:

معماری شگفت‌انگیز: چغازنبیل از 5 طبقه تشکیل شده بود که ارتفاع آن در زمان ساخت به حدود 52 متر می‌رسید. امروزه با گذشت زمان و فرسایش، 2 طبقه و نیم از آن باقی مانده و ارتفاع آن به 25 متر رسیده است. 
مصالح ساخت: آجرهای پخته شده در ساخت این بنا به کار رفته‌اند. 
قدمت: چغازنبیل به عنوان یکی از قدیمی‌ترین بناهای مذهبی جهان شناخته می‌شود.
ثبت در میراث جهانی: این بنای تاریخی در سال 1979 میلادی به عنوان میراث جهانی در فهرست یونسکو به ثبت رسیده است.

اهمیت چغازنبیل:

نمادی از قدرت و عظمت تمدن ایلام: چغازنبیل گواهی بر شکوه و جلال تمدن ایلام باستان در زمینه‌های معماری، شهرسازی و هنر دارد.
مرکز مذهبی مهم: این معبد در زمان خود به عنوان یک مرکز مذهبی مهم مورد استفاده قرار می‌گرفته و محل برگزاری جشن‌ها و آیین‌های مذهبی بوده است.
جاذبه گردشگری: چغازنبیل امروزه به عنوان یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری ایران شناخته می‌شود و سالانه گردشگران بسیاری از سراسر جهان برای دیدن این بنای تاریخی به خوزستان سفر می‌کنند.