✍️ در دنیای پرهیاهوی امروز، روانشناسان بر افزایش تاب‌آوری انسان‌ها در مواجهه با استرس و مشکلات تأکید می‌کنند.
**** تاب‌آوری به معنای ناپدید شدن مشکلات نیست، بلکه به معنای ارتقای سازگاری افراد در شرایط مختلف است. عواملی مانند عدم ‌برآورده شدن نیازهای اولیه، ناکامی، مسائل اجتماعی و... از مؤلفه‌های اصلی ‌تأثیرگذار بر بهداشت روان هستند.
**** از سوی دیگر، داشتن ویژگی‌هایی مانند اعتماد به نفس، حمایت‌های اجتماعی و خانوادگی، توانایی حل مسئله، برقراری ارتباط با نزدیکان و صحبت در مورد مشکلات، تاب‌آوری و... به افراد کمک می‌کند تا در شرایط پر‌تنش ‌موفق عمل کرده و حتی از این شرایط سخت دستاوردهای مفیدی نیز کسب کنند.
**** تاب‌آوری نقشی کلیدی در ارتقای بهداشت روان افراد دارد. شاید با واژه تاب‌آوری آشنا نباشیم، اما مفهوم آن را در زندگی خود و دیگران بارها لمس کرده‌ایم.
⚖️ افراد از نظر مهارت تاب‌آوری با یکدیگر تفاوت‌های زیادی دارند. به‌عنوان مثال، دو نفر که همزمان عمل جراحی چشم انجام داده‌اند، آستانه تحمل متفاوتی در برابر درد دارند. این موضوع در تمام زندگی انسان‌ها ریشه دوانده است. برای مثال، دو کودکی که والدین‌شان طلاق گرفته‌اند، ممکن است واکنش‌های متفاوتی به این موضوع نشان ‌دهند. یکی به راحتی با این مشکل کنار می‌آید، اما دیگری دچار اختلالات روانی می‌شود.
**** یک فرد تاب‌آور در مواجهه با شرایط ناگوار، استدلال و نگرش متفاوتی دارد. او به جای فاجعه‌سازی، به دنبال اشتباهات خود می‌گردد تا با استفاده از توانایی‌هایش به حل مشکل بپردازد. این افراد هنگام بروز مشکل خود را نمی‌بازند، دنبال مقصر نمی‌گردند، اشتباهات خود را به عوامل بیرونی ربط نمی‌دهند و در مقابل، هنگام ‌موفقیت نیز مغرور نمی‌شوند.
⬇️ در مقابل، افراد با تاب‌آوری پایین، در مواجهه با مشکل فاجعه‌انگاری می‌کنند، عامل شکست‌های خود را عوامل بیرونی می‌دانند و به سرعت خود را می‌بازند. همچنین عامل ‌موفقیت‌هایشان را خود دانسته و به شدت مغرور می‌شوند.
**** یکی از مهم‌ترین روش‌های تاب‌آوری، باور داشتن به توانایی‌های خود و نوعی نگرش مثبت در شرایط سخت است. به قول شاعر بزرگمان سهراب سپهری، "چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید."