روزنامه شرق، پنجشنبه 13 آذر 1382 
منصور نصیرى: ارائه مثالی از سوی حسین الهی قمشه ای درباره ارزش هنری نقاشی و بی اعتبار بودن عکاسی در برابر آن، در یکی از سخنرانی های ایشان که از شبکه 4 تلویزیون پخش می شد، بهانه ای بود برای ترجمه این مقاله که توسط Robert Balcomb به نگارش در آمده است.

Robert Balcomb نویسنده این مقاله بیش از چهل سال عکاسی چهره را در کارنامه هنری خود دارد. او تحصیل کرده آکادمی هنر آمریکا در شیکاگو است و مدارک دانشگاهی خود را نیز از دانشگاه های نیومکزیکو و کلرادو شمالی دریافت کرده است. وی یکی از اعضای کالج المپیک واشنگتن که به طور تخصصی در زمینه های گرامر زبان انگلیسی، متون فنی و ادبیات عامه فعالیت می کند نیز بوده است.

Balcomb تنها عکاس نیست، پس از اتمام تحصیلات در دبیرستان هنر شیکاگو او دو دهه را به تبلیغات و طراحی فنی گذراند، وی معتقد است «برای آن که کسی خودش را یک عکاس در عالم هنر بداند نیاز به هنرمند بودن نیز دارد نه فقط یک «شاتر کلیکر» که متأسفانه این روزها بیشتر عکاسان هستند». Balcomb در بخش های متعددی از این مقاله به William Mortensen استاد خود اشاره می کند. Mortensen او را از میان سه هزار دانشجوی خود به عنوان «تنها دانشجویی که تکنیک ها و فلسفه های کاری او را به طور کامل و به نحو احسن یادگرفته»، نام می برد.

در این مقاله اشاراتی نیز به گروه معروف اف 64 شده است. این گروه در سال 1932 توسط آنسل آدامز به اتفاق ویلارد ون دایک به منظور آنچه «کشف امکانات عکاسی صریح» نامیده می شد تأسیس گردید. Robert Balcomb در این مقاله ضمن تأکید بر آثار پرفروغ و به یادماندنی گروه 64، به تأسی از استادش Mortensen نظراتی مخالف آنسل آدامز و دیگر عکاسان این گروه را ارائه و تعریف دیگری از عکاسی به مثابه هنر بیان می کند.

آنسل آدامز همچون استراند و وستون مخالف دستکاری عکاس در نگاتیو بود و اعتقاد داشت «عکاس می تواند بدون توسل به فنون تاریکخانه ای، زیبایی متنوع و ناب طبیعت را ارائه کند.»او عاشق طبیعت بود و عکس هایی که از مناظر طبیعی و حیات وحش گرفته در تاریخ عکاسی از شهرت بسزایی برخوردارند.آدامز عکاسی را یک مرحله از امکانات بیانی انسان و تمامی هنر را بیان نکته واحدی به نام رابطه روح انسان با روح انسان های دیگر و با دنیا می دانست.مرکز عکاسی خلاق در دانشگاه آریزونا آرشیوی از کارهای Mortensen نگهداری می کند و مجموعه ای از آثار Robert Balcomb و نامه های تبادل شده بین این استاد و دانشجو و دوربین اهدایی Mortensen به Balcomb را نیز در کنار آن به نمایش گذاشته است. این مرکز یکی از کامل ترین و جامع ترین مجموعه ها و آرشیو های عکس را با بیش از 70 هزار عکس از 4 هزار عکاس در خود جای داده است که تاریخچه جامع و مصوری از فعالیت های عکاسان آمریکای شمالی را طی سالیان متمادی عرضه می کند. پذیرفته شدن آثار یک عکاس در این مرکز افتخار و اعتبار مهمی در میان عکاسان آمریکایی به شمار می آید.

آیا عکاسی هنر است

ما این سئوال را بارها و بارها شنیده ایم که آیا عکاسی می تواند در ذات خود، هنر محسوب شود؟ و شاهد رسالات و مقالات زیادی در رد یا تأیید این نظر هستیم. ایراد و استدلال نخست در رد این نظر این است که به نظر می رسد در عکاسی یک پروسه مکانیکی قسمت عمده کار را بر عهده دارد که عکاس قادر به افزودن چیزی جز مقداری دستکاری در چاپ عکس، به آن نیست. (و این هم در صورتی است که عکاس خود چاپ عکس را در تاریکخانه اش انجام دهد. برای مثال عکاسان جنگ جهانی دوم که آثار تأمل برانگیزی هم خلق کردند تنها لحظه ها را شکار و فیلم ها را برای ظهور و چاپ به لابراتوار هایی خارج از مهلکه ارسال می کردند و خود معمولا تصور دقیقی از نتیجه کار- اگر نتیجه ای وجود می داشت - نداشتند).

ادامه دارد