این عکس در سال ۱۹۷۷، یک سال قبل از مرگ چاپلین در سن ۸۸ سالگی گرفته شده است. او در این عکس روی ویلچر نشسته و توسط یکی از اعضای خانواده‌اش به بیرون از خانه برده شده است. چاپلین لاغر و ضعیف به نظر می‌رسد، اما لبخندی بر لب دارد.
این عکس تصویری غم‌انگیز، اما در عین حال قدرتمند از یکی از بزرگترین سرگرمی‌سازان تمام دوران است. این عکس یادآور گذر زمان و شکنندگی زندگی است، اما همچنین نشان‌دهنده قدرت روح انسان است. حتی در واپسین روزهای عمر خود، چاپلین هنوز هم قادر به لبخند زدن و یافتن شادی در زندگی بود.
این عکس در بسیاری از رسانه‌های خبری و وب‌سایت‌ها منتشر شده است. همچنین موضوع بحث و گفتگوی زیادی در شبکه‌های اجتماعی بوده است. برخی از کاربران این عکس را غم‌انگیز و تکان‌دهنده توصیف کرده‌اند، در حالی که برخی دیگر آن را یادآور زندگی و حرفه چاپلین دانسته‌اند.
 

اهمیت این عکس
این عکس به چند دلیل مهم است. اول اینکه، تصویری نادر از چاپلین در واپسین روزهای عمرش ارائه می‌دهد. دوم اینکه، یادآور گذر زمان و شکنندگی زندگی است. سوم اینکه، نشان‌دهنده قدرت روح انسان است.
این عکس همچنین یادآور سهم چاپلین در دنیای سینما است. او یکی از بزرگترین سرگرمی‌سازان تمام دوران بود و فیلم‌هایش میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان سرگرم و خندانده است.
نتیجه
آخرین عکس چارلی چاپلین تصویری قدرتمند و غم‌انگیز است که یادآور گذر زمان، شکنندگی زندگی و قدرت روح انسان است. این عکس همچنین یادآور سهم چاپلین در دنیای سینما است.