زادروز و خاستگاه:

• غلامرضا مردانی آذری در سال 1305 در شهر تبریز دیده به جهان گشود.

سال‌های ابتدایی زندگی و مهاجرت:

• در سنین نوجوانی به همراه مادر و دو برادر خود راهی تهران شد.
• در همان دوران در پایتخت مشغول به کار گردید.

آغازین گام‌ها در مسیر خیراندیشی:

• در سال 1376 جرقه مدرسه‌سازی در ذهن وی زده شد.
• نخستین مدرسه اهدایی خود را در شهر تهران بنا نهاد.

تعهد به نیکوکاری و احداث مدارس:

• تا پایان عمر، حدود 33 میلیارد تومان صرف ساخت مدرسه کرد.
• در مجموع 23 مدرسه، 5 خوابگاه و 5 پانسیون به وسعت 103 هزار متر مربع احداث نمود.
• قریب به 10 هزار دانش‌آموز در این مدارس علم‌آموزی می‌کردند.

نامگذاری مدارس به نام پدر و مادر:

• مدارس دخترانه را به نام مادرش "زهرا" و مدارس پسرانه را به احترام پدرش "محمد" نامگذاری کرد.

تداوم فعالیت‌های خیرخواهانه:

• از سال 1380 تا 1385 نیز 8 میلیارد تومان دیگر به امر مدرسه‌سازی اختصاص داد.
• در این دوره، تعداد مدارس احداثی وی به 27 مدرسه رسید.

مرگ غم‌انگیز و خاطره‌ای تلخ:

• 18 آذر ماه سال 1385 در دفتر کار خود به قتل رسید.
• این واقعه، ضایعه‌ای سنگین برای جامعه فرهنگی ایران به شمار می‌رود.

خاطره‌ای ماندگار در دل دانش‌آموزان:

• در هر مدرسه، اتاقی به نام "اتاق مؤسس" بنا کرده بود.
• در این اتاق با دانش‌آموزان گفتگو می‌کرد و به آن‌ها یاری می‌رساند.
• دانش‌آموزان مدارس وی، او را همچون پدری مهربان می‌دانستند.

میراث ماندگار و الگویی نیک:

• با صرف ده‌ها میلیارد تومان، بیش از 33 مدرسه در استان‌های تهران و آذربایجان شرقی احداث کرد.
• به عنوان الگویی در میان خیران مدرسه‌ساز شناخته می‌شود.
• با تاسیس موسسه خیریه، تمام دارایی خود را وقف مدرسه‌سازی نمود.
• هدف او احداث 150 میلیارد تومان مدرسه در کشور بود.
• خدمات ارزشمند وی در عرصه تعلیم و تربیت، هیچ‌گاه از یادها نخواهد رفت.

نکات برجسته:

• غلامرضا مردانی آذری، خیر نیکوکاری بود که عمر خود را صرف ساخت مدرسه و یاری رساندن به دانش‌آموزان کرد.
• فداکاری و نیک‌اندیشی او، الگویی برای تمامی نیکوکاران و انسان‌های نوع‌دوست است.
• مدارس احداثی وی، یادبودی ماندگار از خدمات ارزشمند او به جامعه و آینده‌سازان ایران زمین است.