هانا آرنت (۱۴ اکتبر ۱۹۰۶ – ۴ دسامبر ۱۹۷۵) فیلسوف، نظریه‌پرداز سیاسی و نویسنده آلمانی-آمریکایی بود. او یکی از مهمترین متفکران سیاسی قرن بیستم محسوب می‌شود و آثار او تأثیر زیادی بر فلسفه سیاسی، تاریخ، روانشناسی و علوم اجتماعی داشته است.

آرنت در هانوفر آلمان به دنیا آمد و در دانشگاه هایدلبرگ و برلین تحصیل کرد. او در سال ۱۹۲۹ با مارتین هایدگر، فیلسوف برجسته آلمانی، وارد رابطه عاشقانه شد، اما این رابطه پس از مدتی به پایان رسید. در سال ۱۹۳۳، هانا آرنت به دلیل یهودی بودن از دانشگاه برلین اخراج شد و مجبور شد آلمان را ترک کند. او به پاریس رفت و در آنجا به فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی مشغول شد. در سال ۱۹۴۰، او به همراه همسرش، هاینریش بلوچر، به ایالات متحده مهاجرت کرد.
 

آرنت در آمریکا به تدریس فلسفه سیاسی در دانشگاه‌های مختلف پرداخت. او همچنین به عنوان نویسنده و منتقد سیاسی فعال بود و مقالات و کتاب‌های متعددی در زمینه‌های مختلف نوشت.

آثار هانا آرنت به طور گسترده در مورد موضوعاتی مانند سیاست، آزادی، خشونت، توتالیتاریانیسم و انقلاب مورد بحث قرار گرفته است. او یکی از اولین متفکرانی بود که به بررسی هولوکاست به عنوان یک پدیده سیاسی پرداخت و نظریه‌ای در مورد ماهیت شر ارائه کرد.

آثار هانا آرنت تأثیر زیادی بر فلسفه سیاسی، تاریخ و علوم اجتماعی داشته است. او یکی از مهمترین متفکران سیاسی قرن بیستم محسوب می‌شود و آثار او به طور گسترده در مورد موضوعاتی مانند سیاست، آزادی، خشونت، توتالیتاریانیسم و انقلاب مورد بحث قرار گرفته است.

برخی از مهمترین آثار هانا آرنت عبارتند از:

شور و شعف در فکر (۱۹۵۸)
انقلاب (۱۹۶۳)
آیشمن در اورشلیم: گزارشی از یک دادگاه در اورشلیم (۱۹۶۳)
اندیشه و عمل (۱۹۷۱)
وضع بشر (۱۹۵۸)
خشونت (۱۹۶۹)
دو جستار پیرامون آشویتس (۱۹۶۳)

هانا آرنت در ۴ دسامبر ۱۹۷۵ در نیویورک درگذشت.