یوهانس کپلر در ۲۷ دسامبر ۱۵۷۱ در شهر وایل در اشتات آلمان به دنیا آمد. او در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمد، اما پدرش که کشیش بود، به او علاقه زیادی به یادگیری علوم داشت. کپلر در دانشگاه توبینگن تحصیل کرد و در آنجا ریاضیات و نجوم را خواند.

پس از فارغ‌التحصیلی، کپلر به عنوان معلم در یک مدرسه در گراز، اتریش مشغول به کار شد. در این دوران، او با تیکو براهه، ستاره‌شناس دانمارکی، آشنا شد. براهه مجموعه‌ای عظیم از داده‌های رصدی را جمع‌آوری کرده بود که کپلر از آنها برای توسعه نظریه‌های خود در مورد حرکت سیارات استفاده کرد.
کپلر در طول زندگی خود سه قانون اساسی در مورد حرکت سیارات کشف کرد که به نام قوانین کپلر شناخته می‌شوند. این قوانین عبارتند از:

قانون اول کپلر: همه سیارات در مدارهای بیضوی به دور خورشید می‌چرخند.
قانون دوم کپلر: مساحت ناحیه‌ای که یک سیاره در یک واحد زمان در مدار خود می‌پیماید، نسبت مستقیمی با فاصله سیاره از خورشید دارد.
قانون سوم کپلر: مربع دوره گردش یک سیاره نسبت مستقیمی با مکعب فاصله آن از خورشید دارد.

کشف این قوانین انقلابی در علم نجوم بود و به تأیید نظریه خورشیدمرکزی زمین کمک کرد.
کپلر همچنین در زمینه‌های دیگری از علم مانند اپتیک و موسیقی نیز دستاوردهای مهمی داشت. او کتاب «اپتیکا پارس» را نوشت که در آن اصول اپتیک جدید را بیان کرد. او همچنین کتاب «هارمونیوم موندی» را نوشت که در آن نظریه‌ای در مورد موسیقی جهان ارائه کرد.
کپلر در ۱۵ نوامبر ۱۶۳۰ درگذشت. او یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان تاریخ است و کار او پایه‌های علم مدرن نجوم را بنا نهاد.